Osobowość otwarta

Przeglądałem ostatnio tematy tego bloga i doszedłem do pewnego wniosku. Jest tu mowa o prezentach, biżuterii oraz relacjach międzyludzkich z naciskiem na te damsko-męskie.
Nie mam natomiast nic na temat relacji z samym sobą, a bez wątpienia te też są bardzo istotne.
Postanowiłem więc stworzyć kilka wpisów związanych z tematem zrozumienia samego siebie.

Zacznę od kwestii osobowości.
Każdy z nas jest unikalnym przypadkiem, ale z grubsza można podzielić nas ludzi na cztery kategorie główne.
Zanim dojdziemy do określenia kim jesteśmy, spróbujmy rozpoznać czy jesteśmy osobami zamkniętymi czy otwartymi. To będzie pierwszy krok na drodze do rozpoznania swojej dominującej osobowości, a co za tym idzie do zrozumienia siebie. To jest ważne, bo żeby zrozumieć innych najpierw musimy zrozumieć siebie...

Dzisiejszy wpis będzie dotyczył tematu osobowości otwartej.
Zastanów się, czy będzie w nim mowa o Tobie.




Osobowości otwarte nie maja najmniejszego problemu z wyrażaniem uczuć. To co w sercu to na ustach. Jeśli się śmieją to widać, że się smieją. Jeżeli sa wściekli to napewno się o tym przekonasz.
W tej grupie (otwartych) znajdziesz choleryków oraz sangwiników.

Zarówno jedni jak i drudzy:



Są optymistami:
Raczej patrzą na świat optymistycznie. Nie chodzi o to, że nie dostrzegają problemów. Chodzi bardziej o to, że nawet jeśli są w kiepskim stanie psychicznym związanym z jakimś problemem, to ten stan nie trwa zbyt długo. Częste zmiany nastrojów to jest w przypadku osób otwartych raczej norma, częściej jednak są na emocjonalnym plusie niż minusie.

Są energiczni:
Chyba najbardziej charakterystyczną cechą ludzi otwartych jest ich energia. Gdziekolwiek się pojawiają nie mogą pozostać niezauważeni. Wszędzie jest ich pełno. Poruszają się nawet w pewien określony sposób: pewnie i z wyprostowaną piersią. Sprawiają wrażenie ludzi zdecydowanych.

Są komunikatywni:
Nie mają problemów z komunikowaniem innym własnych potrzeb i oczekiwań. Jeśli czegoś chcą, to o tym mówią.

Są towarzyscy:
W samotności nie czują się najlepiej. Albo chcą kimś kierować (mam na myśli choleryka), albo potrzebują publiczności dla siebie - jeśli znasz jakiegoś sangwinika, to wiesz o czym mówię. Tak czy tak potrzebują przebywać wśród ludzi.

Jeśli czujesz, że piszę tu o Tobie, to świetnie. Jeśli wiesz, że na pewno powyższe nie pasuje do charakterystyki Twojej osobowości, nie martw się. W kolejnym wpisie porozmawiamy o osobowościach zamkniętych:)

Ciąg dalszy nastąpi...